การเก็บใบยา เก็บเป็นใบ ๆ เช่นเดียวกับใบยาเวอร์ยิเนีย ครั้งหนึ่ง ๆ เก็บประมาณ ๓-๕ ใบต่อต้น แต่ละครั้งห่างกัน ๔-๗ วัน เมื่อเก็บเสร็จแล้ว แยกใบยาเป็นพวก ๆ ตามขนาดและคุณภาพ
แล้วร้อยที่โคนก้านใบเข้าด้วยกัน ด้วยเข็มและเชือก เมื่อร้อยเต็มเชือกแล้ว นำไปผูกกับกรอบไม้ ผึ่งไว้ในร่มเป็นเวลา ๑-๓ วัน จึงนำไปตากแดดรำไร และแดดจัดอีก ๑๕-๒๐ วัน แล้วแกะเชือกออกจาก
กรอบไม้ นำปลายเชือกแต่ละด้านมาผูกกันคล้ายพวงมาลัย และแขวนผึ่งในร่มอีก ๓-๕ วัน เพื่อให้ใบยาอ่อนตัวก่อนที่จะนำไปกองหมักอีก ๑๐-๑๕ วัน จึงนำไปอัดเป็นห่อ เพื่อรอจำหน่าย
เมื่อเก็บใบยาสดแล้ว นำใบมาเรียงซ้อนกัน โดยตั้งเอาก้านลง และคลุมด้วยผ้าใบหรือเสื่อ
บ่มในร่ม ๔-๕ วัน เพื่อให้ใบยาเหี่ยว และเปลี่ยนเป็นสีเหลือง จากนั้นนำใบมากรีดเอาก้านกลางใบออก แล้วนำใบมาซ้อน ๆ กัน ม้วนใบเป็นแท่งกลมโต ๆ วางบนรางไม้ของเครื่องหั่นใบยาสดค่อย ๆ เลื่อนม้วนใบยาให้ผ่านไม้เจาะรูกลม ซึ่งอยู่ติดในแนวตั้งกับรางไม้ ใบยาส่วนที่ผ่านไม้เจาะรูกลม จะถูกหั่นลงด้วยมีดคมขนาดใหญ่ และมีภาชนะรองรับ นำยาเส้นที่หั่นได้ไปเกลี่ยเป็นแผ่นบนแผงไม้ไผ่สาน กว้าง ๒๕ เซนติเมตร ยาว ๒.๕๐ เมตร โดยประมาณ ตากแดดอีก ประมาณ ๓ วัน จนแห้งสนิท
จึงม้วนยาเส้นหมักเก็บไว้ เพื่อรอการจำหน่าย
ใบยาส่วนยอดจะจำหน่ายได้ราคาดีกว่าใบยากลาง และใบยาส่วนล่างของต้นตามลำดับ